Groen leer jasje spreekt tot de verbeelding

Een mysterieuze man zat in de metro, hij droeg een groen leer jasje en hij las in een filosofisch boek. Iets aan hem sprak tot de verbeelding, maar ik kon mijn vinger er niet op leggen. Ik zag dat meer mensen naar hem keken. Was het zijn groen leer jasje wat de aandacht trok? Of was het zijn totale verschijning? Af en toe keek hij op, waarschijnlijk om te kijken of hij bij zijn juiste halte was. Hij keek niemand aan, alsof hij niet doorhad dat er mensen om hem heen waren. Toen hij opstond keken we hem allemaal na. Terwijl hij de metro deuren uitliep draaide hij zich om en wat er toen gebeurde verwachtte niemand. Hij glimlachte, naar ons allemaal! Het was werkelijk bizar. Alsof hij dus wist dat hij bekeken werd. We moesten allemaal lachen om de absurde situatie en ik ga de man in het groene leren jasje niet gauw vergeten. Soms heb je even korte ontmoetingen met mensen die je lang bij blijven. Herken je dit? Ik vind dit erg grappig. Ik ben erg benieuwd of jullie weleens in de ban van een passant raken? Is dit dan de verschijning? Of is het een specifiek ding, zoals een jas, een hoed, noem maar op.